#فیلم #ایوب_پیامبر
فرمت:MP4
حجم: 200 مگابایت
مدت زمان: 78 دقیقه
کارگردان: فرج الله سلحشور
فیلم‌ها 🎞 همیشه می‌خواهند به ما حرفی بزنند، راهی🏞 نشان دهند، آباد و خراب کنند و نهایت اینکه یک سرگرمی🎆 که لحظه‌ها را می‌سوزاند، غفلت می‌آورد، و حسرت...
و خدا نکند که فیلمی انسان را هم‌نشین شیطان👹 کند... خدا نکند.
امشب فیلمی برایتان گذاشته‌ایم که بعد از دیدنش اصلا حسرت و غصه‌ی لحظاتتان را نمی‌خورید🙂 که عمیق‌تر به زندگیتان نگاه👁👁 خواهید کرد.
تقدیم چشمان همه‌ی شما🌼
📎 لینک پخش👀 👀 مستقیم:
.....🌼🌾🌼🌾🌼🌾 ......
#نقد_فیلم #ایوب_پیامبر
فیلم ایوب پیامبر، به کارگردانی فرج الله سلحشور در سال ۱۳۷۲ در ژانر تاریخی_ بیوگرافی ساخته شد. چنان که از نام فیلم پیداست، روایتگر زندگی ایوب پیامبر(ص) است.
این فیلم جریان تقابل شیطان و خدا را به تصویر می‌کشد. روح الهی همان حضرت ایوب است در جلوه‌ی یک انسان.
فیلم از جلوه‌های بصری مناسبی نسبت به زمان تولید خودش، نزدیک به سه دهه قبل، برخوردار است و توانسته مخاطب را با خود همراه کند.
در فیلم، شاهد دو سوی ماجرا هستیم:
یک طرف مردم؛ و یک طرف نبی خدا.
نبی خدا به واسطه جایگاه الهی‌‌اش مکررا در معرض امتحان قرار می‌گیرد. و باید بر این امتحان‌ها صبر کند. قوم و یاران حضرت دچار بلا می‌شوند. نبی باید صبر کند بر مصیبتی که دل خودش از این حادثه به درد آمده است.
باید صبر کند بر اموالی که تماما سوخت و به غارت رفت.
باید صبر کند بر آبرویش، که به هر عنوانی مورد آزار مردمان قرار گرفت.
باید صبر کند به از بین رفتن تمام فرزندانش و...
اما از جانب دیگر، مردم. مردم هم امتحان صبر داشتند ولی چه گفتند؟ گفتند دیگر صبر جایز نیست!
اما مگر نه این است که اگر ایمان آوردیم به خدا و رسول، باید همراه باشیم در همه‌ی اتفاقات و بلاها و نعمت‌ها؟
اهانت لفظی به پیامبر خدا روا داشتند؛ قضاوت کردند؛ اذیت کردند؛ چون دیدند آرامش و آسایش خودشان در معرض خطر قرار گرفت. حاضر نشدند برای اینکه در کنار نبی قرار گیرند، ذره‌ای آسیب آبرویی و مالی و جانی ببینند. مردم تنها در خوبی و راحتی و خوشی و نعمت‌ها کنار نبی هستند، نه در سختی و بلا و جنگ... .
نکته قابل توجه دیگر فیلم این بود که فقدان نبی خدا را به خوبی به تصویر کشید. از ارکان یک دین آسمانی، وجود ولی خدا (یعنی همان نبوت و امامت) است؛ و هرگز زمین و قومی از وجود فرستاده‌ای از جانب خداوند خالی نمی‌شود. اما این شهر به واسطه اختیار و تمایلاتشان، ولی خدا را از شهر به خا‌طر بیماری‌اش بیرون کردند. ولی متوجه تغییر جریان زندگی بوالهواسانه، چشم‌چرانی، کم فروشی، بی‌توجهی به نیازمندان، مسخره کردن و خلاصه پدیدار شدن رذالت‌های انسانی که حالا خودش را نشان داد، نشدند.
کتاب جالبی چند سال قبل خواندم، به نام "کمی دیرتر". حتما بخوانید. تا ادعاهای "آقا بیا! آقا بیا"ی خودمان را بفهمیم. اگر امسال سال ظهور باشد و ندای "انا المهدی" مولا را بشنویم، چه پاسخی می‌دهیم؟
فکر کردم که شاید بگوییم آقاجان، بیماری مسری همه جا پراکنده شده. اگر بیرون بیاییم، می‌میریم! الان وقت قیام نیست، بگذارید شرایط آرام شود...
